केही रमाइला उखान-टुक्का- जय कार्की

उत्ताऊलो गाई

समसांझई बाघको

शिकार भई

ख़ेल्यो लुँड़ो

एक्कासी चिप्लिंदा

फुकाल्यो घूँडो

ताइ न तुई

हात लागेन केही

किच्च हांस्यो मुखिया

छिः देखियो

उस्क़ो हरिया दाँत

दुःख पाइस मंगले

तेरो आफ़नाई ढंगले

अरूलाई खुच्चिंग खुच्चिंग भंथिस

अहिले आफै थला परिस!