वर्ग विभेद र मजदुर आन्दोलनकी नेतृ लुसी पार्सन्स : जय कार्की

उनि जेलभित्रै जाडोमा कक्रिएर आफ्ना शिशुसित अलाप विलाप गर्दै नांगै वस्न वाध्ये भएकी थिइन । मई दिवस आन्दोलनका ती महान नेतालाई फांसीको संजाय दिइसकेपछि मात्र उनलाई जेल मुक्त गरिएको थियो ।

लुसी दुई टुहुरा शिशुकासाथ रिहा हुने वित्तिक्कै फांसीको संजाय विरुद्ध रुने र शोक मनाउनेतिर लागिनन् । यो शोक मनाउने बेला हैन यो त बदला लिने वेला हो भन्दै संघर्षको मैदानमा उत्रेकी थिइन । अपराधीहरुलाई कसरी संजाय दिन सकिएला भनि तुरुन्तै अभियानमा जुटिन । एक त उनि क्रान्तिकारी मजदुर आन्दोलनको नेता पार्सनको पत्नी थिइन । त्यसमा पनि कालो जाति (हब्सी), महिला र ट्रेड यूनियन आन्दोलनको कार्यकर्ता पनि ।

सो कारणले गर्दा उनको जीवन सुरक्षित थिएन । संधै मारिने र वेपत्ता हुने प्रवल खतरा थियो । मई आन्दोलनका चार जना मजदुरहरुलाई सन १९८७ नोभेम्वर ११ का दिन फांसी दिइएको थियो । श्रीमानको हत्यापछि लुसी पूर्णत: असहाय बनेकी थिइन । यद्यपि हेमार्केटका शहीद परिवारलाई आर्थिक सहयोग गर्न पायोनियर सहयोग तथा समर्थक संघको निर्माण भएको थियो ।

त्यो संघले प्रति हप्ता आठ डलर शहीद परिवारलाई सहयोग गर्दथ्यो तर त्यो भरपर्दो र पर्याप्त थिएन ।

लुसी पार्सन्सको जन्म सन सन 1851 मा टेक्सास राज्यमा गृहयुद्धको समयमा भएको थियो । उनको परिवार दास थिए । उनि मेक्सिको वंशभित्रको अफ्रिकन—अमेरिकन थिइन । उनले समाजको कालो जातिलाई हेर्ने कुदृष्टिका कारण उनको जातीय उत्पति लुकाउनु परेको थियो अतः लुसी विभिन्न छोपुवा नामले चिनिन्थिन् र आफु अफ्रिकन अमेरिकन मूलको भएको कुरालाई इन्कार गर्दै आफु कालो छाला भएको मेक्सिको वंशको भएको कुरालाई दावि गर्थिन् र लुसी गोन्जालेस नामले चर्चित थिइन ।

अल्बर्ट पार्सन र लुसीको पहिलो भेट सन १८७० मा पूर्व दास ओलिभर गाथिङ्गसकोमा भएको थियो । उनिहरुले विवाह गरेको भएतापनि कालो र सेतोवीचको विवाह र संगै वस्ने कुरामाथि कानूनले वन्धित गरेको थियो । जिम क्रो पृथक्कीकरण कानुनको दमनमा परि सन १९७२ मा लुसी र पार्सन टेक्सास परित्याग गर्न वाध्ये भए । अल्बर्ट काला जातिहरुलाई मतदानमा दर्ता गराउन लगनशील रहेकाले विरोधीहरुले उनको गोडामा गोली हानी सो गतिविधि नरोके हत्यासमेत गर्ने धम्की दिएका थिए ।