
……………………..
उनी यतै कतै छनउनी कतै गएका छैननउनी यतै कतै छनउनको लागि नरुनु ।उनी बालकहरुको टोलीमा रंगीन बुश्शर्टलगाएका बच्चाहरुको वीचमा हराएका छनउनी मैलो कट्टु लगाएर फोहोरको थुप्रोबाटहरियो, पहेंलो प्लाष्टिकका वस्तुहरु छानिरहेका छन ।उनी तिम्रो हातमा चियाको कप थमाइ दिन्छनखवर पत्रिका थमाउँछनउनी कुनै मेशिन, कुनै रुख, कुनै पर्खालकुनै कितावको पछाडि लुकेर गाउँछन ।पहाडको तल्लो गाउँ जाने सडकमा उनी हाँस्छनउनको हातमा गहुँ र मकईको झुत्ता छ ।बहिनी जव हुन्छिन कुनै जंगल, कुनै अँध्यारोमा एक्लैअनि उनी साइकलमा अचानक कतैबाट हस्याङ्ग फस्याङ्ग गर्दै आउँछनर उनको वरीपरि घण्टी बजाउन थाल्छन ।उनी हावाको जीवन, सूर्यको सास, पानीको बाँसुरीधरतीको ढुकढुकी हुनउनी समुन्द्रमा फैलिएको छायाँ हुनउनी मात्रै हड््डी र मात्र छाला थिएननमौसमको अम्लमा गलेर जानेउनी मात्र रगत थिएनन माटोमा सुकेर जानेउनी कुनै जागिरे थिएनन्् बर्खास्त भएर जानेउनी जरा हुन हजारौं वर्ष पुरानोउनी पानीलाई सोस्न सक्छनधर्तीभित्र भित्रसम्म पुरै पृथ्वी र पतालसम्म घुमिरहेछन ।उनी आफनो काममा लागेका छन ।हत्याराहरु खुशी छन ।हामीले उसलाई खतम गरिदिउँ भनिउनी कूनै धनाडयको सपना होइननसिक्काहरु र असर्फीको आवाजले गल्नेउनी यतै कतै छनउनी यतै कतै छनकुनै साथीसित गफ गरिरहेका छनकुनै युवती निन्द्रामा उनको सपना देखिरहेकी छनउनी कसैबाट लुकेर कसैसित भेट गर्न गएका छन ।उनको लागि नरुनुकुनै रेलगाडी आइरहेको छटाढैबाट सिठ्ठी लगाउँदैहेर ती तीन जना– सफदर, पाश र सुकान्तअनि लोर्का, नजरुल एवं मोलाईसे र नागार्जुनउनीहरु सबैआउँने छनभेषभुषा बदलेर नाटकमा आफनो भूमिका पूरा गर्नताली र कोरस बीचमंचको बल्दै निभ्दै गरेको उज्यालो बीचफेरी गायव हुनेछनहो उनलाई खोजी गर्नु पक्कैहरेक अनुहारलाई गहिरिएर हेर्नुतर उनको लागि नरुनुरोएर उनलाई नगुमाउनुउनी यतै कतै छनउनी यतै कतै छन………………….
“हल्ला बोल” कानिष्ठा र आस्थाका धरोहर सफदर हास्मी एक प्रतिभाशाली, प्रगतिवादी, सैद्धान्तिक र राजनीतिक कार्यकर्ता, विशेष गरी सडक नाटकका अभियन्ता थिए ।
एक बहुमुखी व्यक्तित्व, उनी एक नाटककार, एक गीतकार, एक थिएटर निर्देशक, एक डिजाइनर र एक आयोजक पनि थिए ।
यी प्रतिभाशाली कलाकारको हत्या तत्कालीन सत्ताधारी काँग्रेस पार्टी निकट रहेका हत्यारा समूहले उनको हल्ला बोल अभियान अर्थात जनचेतनाको आवाजलाई निमिट्यान्न पार्न सन १९८९ को जनवरी १ मा सडक नाटक प्रदर्शन गरिरहेकै अवस्थामा दिल्लीको बाहिरी इलाका साहिदाबादमा विभत्स आक्रमण गरेका थिए ।
त्यसको भोली पल्ट उनको मृत्यु भएको थियो । ती क्रूर हत्याराहरु सबैंलाई सँजाय त भयो नै । तर, एकजना होनहार जनआवाज तथा गहकिला साँस्कृतिक अभियन्तालाई लक्ष्यमा पुग्नै नदिई हत्याराहरुले अल्पायुमै समाप्त गरेका थिए । तर यी महान जनकलाकारको हल्ला बोल अभियनको भने निरन्तर चलि नै रहेको छ अघि बढिरहेकै छ । चलिरहने नै छ ।
यी महान सडक नाटककार, अभिनेता, अभियन्ता सफदर हाश्मीको जन्म १२ अप्रिल सन १९५४ मा दिल्लीमा भएको थियो भने पिता हनिफ हाश्मी र आमा कमर आजादको सन्तान थिए । उनले बाल्यकाल अलिगढमा बिताएका थिए भने स्कूलको शिक्षा दिल्लीबाट पुरा गरेका थिए र, दिल्ली विश्वविद्यालयबाट अंग्रेजी साहित्यमा स्नातकोत्तर गरी केही समयका लागि प्राध्यापनको पेशा पनि गरेका थिए ।
मंसिर १३, २०६८
– कवि उदय प्रकाशले सफदर हाश्मीको हत्याको विरोधमा लेख्नु भएको कविता
मंसिर १३, २०६८
Be the first to comment