पाब्लो नेरुदाको कविता ” यो दोहोरो वार्षिकोत्सव ७ नोभेम्बर दिवस”

भाषानुवादः जय कार्की

यो दोहोरो वार्षिकोत्सव, यो दिन, यो रात,
के तिनीहरूले खाली संसार भेट्टाउँछन्, तिनीहरूले भेट्टाउँछन्
उदास हृदयहरूको आकारहीन उपत्यका?
होइन, एक दिन मात्र होइन, घण्टाले बनेको छ,
यो ऐना र तरबारको जुलुस हो,
यो एक दोहोरो फूल हो जुन रातमा लगातार प्रहार गर्दछ
जबसम्म सूर्योदयले आफ्नो जरा च्यातेर आफ्नो जरा फेला पार्दैन!

र तपाईं त्यहाँ जानु होस्
गहिरो सम्झनासंग
त्यो दिन तिमी थियौ, तिमी यहाँ छौ
त्यो संघर्ष, तिमी बल
अदृश्य सेनालाई, त्यो पखेटालाई
जसको कारणले उडान भरिनेछ, तपाईको नम्बर सहित!

स्पेनको दिन आउँदैछ
दक्षिणबाट, एक शक्तिशाली दिन
फलामको पखेटाले ढाकिएको,
तिमी त्यहाँबाट आउँदैछौ, त्यो अन्तिम मानिसबाट।
जो आफ्नो टाउको चकनाचुर गरी पृथ्वीमा खस्छ
र अझै पनि तिम्रो आगोको अंक उनको मुखमा छ!

र तपाईं त्यहाँ जानुहोस्
गहिरो सम्झना संग
त्यो दिन तिमी थियौ, तिमी यहाँ छौ
त्यो संघर्ष, तपाईं बल
अदृश्य सेनालाई, त्यो पखेटालाई
जसको कारणले उडान भरिनेछ, तपाईको नम्बरसहित!

७ नोभेम्बर, तपाईं कहाँ बस्नु हुन्छ?
कहाँ जल्छन् पुष्प -पत्रहरु , कहाँ छन् तिम्रा कानेखुसीहरु
उनी समुदायलाई भन्छिन : अगाडि बढ, माथि!
र जयपत्र:  उठ!
रगतबाट जन्मिएको तिम्रो ख्याति कहाँ छ
र कमजोर मानव शरीर छेडेर उठ्छ
एक नायक सिर्जना गर्न?

तिमी भित्र फेरी हे सोभियत संघ,
तिमीभित्र, फेरी एक पटक, संसारका जनताको बहिनी,

निर्दोष र सोभियत फादरल्याण्ड। तिम्रो बीउ तिमीमा फर्कन्छ
पातहरूको बाढीको रूपमा, सारा पृथ्वीमा छरिएको!